MANTINADES
  • Home
  • MANTINADES

6/14/2013 0 Comments

Ζωγραφιά

Σαν ζωγραφιά ανεκτίμητη
Του ποιο καλού Ζωγράφου
Είσε και σε είδα και έγινα
Φως μου του ποθαμάτου

Τα μάτια σου σαν ζωγραφιά
Σαν φως του παραδείσου
Με κοιτάξες και την ψυχή
Επήρες την μαζί σου


Μου δώσες μόνο μια ματιά
Και έκλεψες την καρδιά μου
Κι αν με ξανειξεις άλλη μια
Θε να χαθώ κερά μου


Τα μάτια σου ερωτεύτηκα
Οφου και τι να κάνω
Που σκέφτομαι αν δε σε δώ
Μικιό μου θα πεθάνω


Οφου και κουζουλάθηκα
Και έχασα το μυαλό μου
Απο την πρώτη σου ματιά
Σχουρό μελαχρινό μου


Άχι θαρώ τα μάτια σου
Αγγελικά πως είναι
και σ'ειδα και τρεζάθηκα
Μελαχρινέ μου κρίνε


Σχουρό μελαχρινάκι μου
Περνάς και με τρεζένεις
Και απτά μακρυά που σε θορώ
Την ευτυχία φέρνεις


Τση Παναγίας ομορφιά
Του παραδείσου κάλλη
Άχι και πως ζηλεύω του
Κείνου που θα σε πάρει


Σαν το καφέ τον πρωινό
Που πίνω να ξυπνήσω
Έτσα τα βραδιά σε ζητώ
Τα μάτια μου πριν κλείσω


Δέκα στιχάκια έγραψα
Και όλα για σένα εινε
Φαντάσου πόσο σ'αγαπώ
Μελαχρινέ μου κρίνε


0 Comments



Leave a Reply.

    Author

    Θεμης Κλαπακης

Powered by Create your own unique website with customizable templates.